Esencia.

A veces, as persoas cambian co paso do tempo, dos días, dos anos.
Fai nada eras unha rapaciña que xogaba a ser unha "Chica maior" e ahora que xa o eres desexarias volver o tempo atrás, para cambiar mil cousas e a vez ningunha.
Nunca vos parastedes a pensar cousas absurdas como por que a terrra é redonda e non cadrada? ou se haberá vida noutro planeta? ou simplemente o por que das cousas, dos sentimentos, do amor.
Si, ahí queria chegar eu.
 Cando tiña 5 anos dabanme asco os "chicos" e cando vía a dous mozos bicarse dicía que a min nunca me iba a gustar facer esas cousas.
Agora o que me da asco e a puta distancia que non me deixa facer eso que supostamente "nunca me gustaría".

-"A esencia da vida está nas pequenas cousas"- 

Seguro que todos nós oimos esta frase máis de unha vez.
Oxe pareime a pensar en ela e en que é para min esa " esencia da vida" e cheguei a unha conclusión bastante sinxela :
Todo.
Si, todo é a esencia, 
Todo, 
Unha  gota de auga que cae sobre o chan en pleno mes de Agosto,
Unha comida coa familia, 
Unha sonrrisa tímida que se asoma cando a miras,
Unhas boas Navidades,
Unha caricia,
Unha canción que che trae bos recordos e che fai traspasar a liña do tempo ata chegar ao momento exacto no que desexarías quedarte,
Unha despedida,
Un olor que che recorda a aquel día no que cenastes coa túa mellor amiga en aquel bar no que a comida non estaba de todo ben,
Un abrazo,
Un día de calor insoportable no que só queres pasarte a tarde enteira metida na auga da praia ou piscina,
Unha lágrima que cae e a leva o vento,
Unha carta de amor arrugada de ser leida tantas e tantas veces,
Un :" Ata logo ",  un "Vemonos pronto"
Un amor,
Unha historia,

Eso, as pequenas cousas, e dicindo esto estou dandolle a razón a novena linea deste artículo.

Quizais o truco de este xogo chamado "vida" esté en mirar máis alá do que se ve a simple vista, mirar máis cerca, tanto que te deas conta de ese pequeno lunar que ten no lado dereito da espalda, da última palabra que di antes de irse a dormir, de como cae a primeira folla do outono, de como se curvan os seus labios cando sonrie, de como aprendes pouco a pouco a "madurar"
 E é ahí cando miras todos esos detalles que parecen insignificantes e te das conta  de como as pequenas cousas son en realidade, as que nos fan ser grandes.

A veces el amor es duradero,

.. otras en cambio , duele.

Ledicia.

1. Estado de ánimo ou sentimento de pracer que produce un suceso favorable. O seu rostro resplandecía de ledicia. 

2. Aquilo que produce este estado de ánimo ou sentimento. É unha ledicia poder tervos a todos aquí.

Felicidade, ledicia, un sentimento que todos desexamos ter , non?

Algunhas persoas, senten ledicia con calquer mínimo detalle,a outras en cambio por razóns axenas ao resto das persoas, non logran conseguir ese ansiado sentimento.
Un xesto, unha palabra, un agasallo, unha caricia,son pequenas cousas que nos fan estar ben e alegres . Detalles que consiguen que apareza un sentimento de ledicia en nos.

Confianza.

f. Esperanza firme o seguridad que se tiene en que una persona va a actuar o una cosa va a funcionar como se desea.

  en: confianza en un amigo, en el coche.
Seguridad en uno mismo o en las propias cualidades

Confiar, ter fé en algo ou en alguien. E fácil? E sinxelo darlle a túa confianza, a unha persoa? 

As veces, a xente é demasiado "confiada", outras pola contra quizáis sexa demasiado reservada.
A clave estaría en manterse nun punto medio, pero iso non é o que se dí doado.
Algunhas persoas son desconfiadas pola súa forma de ser, outras por cousas que lle sucederon e lles fixeron poñerse unha especie de "coraza", o que lles fai non fiarse tan facilmente dos demáis por medo a que lles fallen.

Erros.

 1. No acertar, fallar, equivocarse:

el adivino erró sus pronósticos.

2 . intr. Andar vagando de una parte a otra sin rumbo ni destino:
erraba por las calles sin saber dónde iba a pasar la noche.

3. Dejar vagar el pensamiento, la imaginación o la atención:

erraba entre sus fantasías.

Erros, algúns deles irrvocables.

"Todos somos humanos por iso cometemos equivocacións" , esta é algunha das miles de disculpas que as persoas poñemos para xustificar un erro, pero en realidade o que deberiamos facer non é xustificalo se non intentar remedialo, ainda que claro, as veces, xa non hai volta atrás.

Podemos evitar errar? a filosofía fainos ver que si, xa que utilizando a razón todo deberia ir ben, pero de verdade podemos non comenter fallos ? non o creo, e apostaría a que todos nos  en algún determinado momento das nosas vidas fixemos algo do que nos arrepentimos, unha equivocación, un erro, e  ainda que seguramente desexariamos que non houbesen sucedido, tamén nos serve para aprender de eles  (a maioria das veces), non? si, xa sei, que moitas persoas baten unha e outra vez coa mesma pedra, pero ao final, acabamos comprendendo que ese camiño non nos combén, polo tanto se somos algo intelixentes deberiamos deixalo, e escoller outro .

O mundo que me rodea.

Unha profesora do centro C.P.I dos Dices e os seus ex-alumnos esixen ser recoñecidos como asociación e ter un lugar onde poder ensaiar e poder levar acabo os seus proxectos.
Eu vivo en Rois, e durante 9 anos estiven estudando no C.P.I dos Dices, colexio no cal aprendin todo o que ahora sei, e no que me ensinaron o máis importante e non me refiro só aos temas profesionais, se non que me ensinaron a ser persoa, e iso é o minimo que calquera ser humano deberia aprender a ser.

O interesante é que neste centro duarnte os dous últimos anos, hai moitas boas noticias, duas das súas alumnas gañaron o premio youtube spacelab e viaxaron a New Yorck , entre outros lugares, outra 
ex-alumna e ex-compañeira miña, conseguiu unha beca para estudar en Estados Unidos , e en este mesmo instante esta ali coa familia que a acolleu, unha noticia ainda mellor é que DÚAS das alumnas de este ano, conseguiron a mesma beca, e para o ano correrán coa mesma sorte que ela.

Pero do que verdadeiramente quero falar en este artículo, é da profesora de música : Loly Santos, e do seu digamos "grupo" de alumnos (eu incluida) , que queren conseguir crear unha asociación, na cal poder facer todos eses bailes , obras de teatro, e incluso músicais, de feito o ano pasado fixemos o musical de Romeo e Xulieta, que despois de horas e horas de ensaio, e de equivocacións tras equivocacións, pois logramos que quedase bastante ben : 

 O que ahora queremos e poder seguir facendo todo isto que ata agora considerabamos obligatorio (algunhas cousas) para aprobar música pero que pasou a ser unha forma de divertirnos, o que necesitamos é máis tempo  e horas dispoñibles no multiusos para poder preparárnos mellor. 
Pero non só é iso, tamén participamos durante anos no consurso dos maios, en Marin, no cal como mínimo, dos 5 premios gañamos sempre 2, e de iso non pode presumir calquera centro.

Agardamos ter sorte, e dentro dun tempo poder dicir orgullosos que conseguimos o que queriamos.

Decisións.

1.      f. Resolución o determinación acerca de algo dudoso:

la decisión del árbitro era irrevocable.

2 .   Firmeza de carácter:

             su decisión es tal que nada le parece un contratiempo

Decisións, algunhas delas marcan as nosas vidas.
Sempre nos din que antes de tomar unha pensemos as cousas dúas veces, pero en realidade o facemos? estou por asegurar que 9 de cada 10 persoas máis de 5 veces fixeron cousas sen antes pensalas ou plantearse as consecuencias que as súas decisións podian supoñer, pero iso non é algo cuestionable xa que eu mesma admito que o fixen mai de unha vez, penso que é algo asi como un acto reflexo, mesmo cando nos preguntan algo, respondemos sen nin sequera pensar o que en realidade nos preguntaron ou o que nos contestamos.
O noso día a día esta marcado por continuas decisións, por exemplo ao vestirnos : Poño esta camiseta ou aquela ? , cando decidimos que comer, onde sentarnos,que facer no recreo etc, son decisións constantes que facemos sen darnos nin conta.
Pero a parte de todas esas, digamos que están as que che afectaran toda a vida, e no teu futuro, como por exemplo que carreira estudar, ou mellor dito antes de eso: estudiar? , esa como moitas outras son as chamadas "decisións importantes", e é ahí onde debes pararte a pensar ben as cousas, como dicia ao principio xa que un erro podería sair moi caro, pero en fin, eu non son quen de decir nada só é un simple consello dunha rapaza inexperta a que lle falta moito por aprender da vida.

Atentamente unha rapaza de dezaseis anos.

Presentacións.

1. f. Manifestación,exposición,proposición:
   la presentación de la novela fue un éxito.
2. Aspecto exterior de algo,manera de presentarse:
   la presentación del plato era magnífica. 

Nunca me gustou eso de "presentarme" porque si, todo eso de decir "Hola chámome Tania, vivo en Rois e as miñas aficcións son.. bla,bla,bla " , pois todo esto está moi ben, pero en realidade nunca ou moi poucas veces aportas toda a información básica para en principio coñecer como é unha persoa, si xa sei que só é unha especie de "introducción" ,digamos que por exemplo como os trailers das peliculas.
Eu son unha de esas persoas as que lle gusta analizar cada mínimo detalle, e doulle as voltas que sexan necesarias as cousas para aclarar as ideas, son asi porque penso que na vida, como nunha investigación policial, fai falla saber exactamente como sudeceron as cousas para despois analizar e decidir como debemos actuar, sobre todo cando se trata de decisións importantes.
A min non me gustan pero teño que admitir que por un lado serven para saber se esa persoa pode interesarnos ou non, se podemos ter cousas en común ou polo contrario nin a máis minima cousa.
Ben, levo desde o principio dicindo que non me gustan e en realidade non expliquei o porque, pois é sencillamente porque nunca me gustou iso de poñerlle "eqtiquetas" as cousas, nin o de xuzgar un libro pola súa portada.
 Esta é unha opinión completamente indiferente para o resto do mundo, pero por sorte estamos nun  pais democrático e ata o de agora permitennos expresarnos con liberdade, por iso en este blog vou dicir o que penso en cada momento e sobre cada palabra.

Atentamente, unha rapaza de dezaseis anos.